gungur og druslur...

Lítið verið ritað um hlaup hér upp á síðkastið, enda lítið hlaupið og því lítið markvert frá að segja.  Nú verður bæði reynt að gera bragarbót í skrifum og hlaupum.  Fór þó frábært laugardagshlaup með Larsenfélögum á laugardaginn.  Allar aðstæður voru fínar og æði langt síðan maður hafði reimað hlaupskó á sig, því upplifðist hlaupið æðislega enda greinilega uppsöfnuð þörf til staðar.  Tókum Kópavogshring sem gerði rétt um 18 km sem passaði manni fínt eftir langt stopp.  Tók síðan í kvöld rétt um 10 km á bretti niður í Laugum.  Maður á eiginlega ekki að minnast á það að „núna“ ætli maður að fara að taka sig á, því það hefur maður nú sagt í tvo mánuði með takmörkuðum árangri, en það er samt alltaf planið hjá manni.  Sjáum til hvernig til tekst.

Á föstudaginn hefðu allir þingmenn framsóknarflokksins (nema kanski Sleggjan), réttlætt ákvörðunina varðandi Íraksstríðið, en núna keppast þeir allir við að segja hversu dæmalaust vitlaus hún hafi verið.  Og þá á maður víst bara segja „frábært hjá ykkur að hafa skipt um skoðun“.  Eiga þingmenn að komast upp með svona málflutning?  Ef það var þeirra sannfæring á föstudaginn að þetta var röng ákvörðun, hvurslags roluskapur var þetta að koma því ekki á framfæri á tæpum 4 árum.  Eru menn bara í liðinu?!?  Má búast við því að þeir skipti núna um skoðun varðandi „fjölmiðlamálið um árið“ eða „viðbrögðin við öryrkjadómnum um árið“, eða liggur þeirra sannfæring bara í því sem formaðurinn segir og gerir á hverjum tíma?  Eða skal það standa sem sagt var um forsætisráðherra þjóðarinnar að þingmenn framsóknarflokksins séu „gungur og druslur“ þegar kemur að eigin sannfæringu.