Staðir...

Staðir eru fyrir Jón Gnarr eitthvað sem snertir hann ekki baun, það er pointið í pistli hans í Fréttablaðinu í dag.  Ég vorkenni Jóni Gnarr, sem virðist vera ágætlega í tengingu við Guð, en ekki hans stórkostlegu verk sem sjá má í náttúrunni um heim allan eða mannanna verk sem eru auðvitað Guðs líka, því ekkert verður nema fyrir hann (eins og lesa má í bókinni góðu).  Við búum í landi sem er svo óendanlega fagurt, hrikalegt, kalt og heitt að þó maður gerði ekki annað alla sína ævi, held ég að maður kæmist ekki yfir að skoða öll þau undur sem það hefur uppá að bjóða.  Allir Íslendingar eiga sína staði, þar sem þeir eru heillaðir eða uppnumdir, þar sem þeir endurnýjast, fyllast krafti eða fá slökun.  Náttúra Íslands einfaldlega virkar á okkur öll.... nema Jón Gnarr og það er synd fyrir hann.

Ég hljóp á einn svona stað seinnipartinn í dag ásamt félögum mínum Fjölnishópnum.  Veðrið var yndislegt, hlýtt og logn og skýjafar stórbrotið.  Úlfarsfellið lætur kanski ekki mikið yfir sér, en stendur fyrir sínu (295m), viðráðanlegt fyrir næstum alla, með frábæru útsýni yfir borgina við sundin og mögnuð kennileiti við sjóndeildarhringinn.  Ég held að ef Jón Gnarr álpaðist þarna upp í blánka logni og blíðu, mundi hann hreinlega geta tekið í hendina á Guði, því tengslin yrðu svo sterk og þá gæti hann vonandi skrifað nýjan pistil í Fréttablaðið um að staðir skipti hann reyndar í raun... heilmiklu máli.

Athugasemdir

[ÞBH (IP-tala skráð) 2.9.2006 kl. 08:27]

Gaman að sjá þitt heimspekilega upplegg, greinilega betri heimavöllur fyrir þig en sandgryfjurnar í síðustu pistlum. ÞBH