Aftur á landinu bláa...

“Kuldinn er blessun!”... eitthvað á þá leið sagði Guðni Ágústsson að grillast einhversstaðar í miðríkjum Bandaríkjanna í heimsókn þar.  Ég veit nú ekki alveg hvort ég tek undir það, en vissulega geta 40 gráðurnar verið svolítið mikið af því góða.  8 gráðurnar sem mættu mér á Kefluvíkurflugvelli í kvöld, fannst mér lítil blessun frá 25 gráðunum sem voru í Köben.  Það er jú sumar.  En allavega er maður kominn heim eftir viðburðaríka 12 daga ferð, sem innihélt heimsókn á Krít og marga staði þar og ekki síst Danmörk, þar sem ég keyrði upp til Álaborgar á laugardaginn til að taka þátt í uppskeruhátið FIFA (félag íslenskra fótboltamanna i Álaborg).  Spurningin er bara núna, “er ég búinn að klúðra Laugaveginum?”.  Svarið  kemur í ljós á næstu dögum, en í sannleika sagt hef ég nú ekki staðið mig neitt sérlega vel í hlaupum undanfarna 12 daga.  Hljóp þó 18 km í Álaborg í gær og tókst að skoða staði sem mér tókst ekki á 5 árum meðan ég var þar í námi.  T.d. afar merkilegan grafreit stríðsmanna frá árunum 500 – 900, sem liggur í útjaðri Álaborgar (réttara er Nörre Sundby).